هوش مصنوعی: این متن به توصیف فضایی شاعرانه و خیال‌انگیز می‌پردازد که در آن جان و دل به‌صورت رشته‌هایی در دست شعربافان تصویر شده‌اند. صحنه‌ای پر از رنگ‌های درخشان و کودکان مشغول به کار، مانند پری‌هایی که بال می‌زنند، توصیف شده است. موزونی حرکات کودکان به مصرع‌های شوخ یک دیوان تشبیه شده است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم انتزاعی و شاعرانه است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد. همچنین، استفاده از تشبیهات و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

بخش ۲۷ - صفت شعربافان

با تار نظاره، رشته ی جان
افتاده بدست شعربافان

دایم باشد دلم دران کو
سرگشته دران به رنگ ماکو

دل را گردید آشیانه
تا رفت به شعرباف خانه

در بار، قماش های تابان
چون قوس و قزح کشیده الوان

مشغول به کار گشته اطفال
مانند پری که واکند بال

موزونی های قد طفلان
چون مصرع های شوخ دیوان
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۶ - صفت منجّم
گوهر بعدی:بخش ۲۸ - صفت سرّاج
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.