هوش مصنوعی: شاعر از عشق و شیفتگی خود به معشوقه‌ای شیرین و نازک‌طبع می‌گوید که مانند مورچه‌ای پرجنب‌و‌جوش است و هرگز به خانه‌ی زین (نمادی از ثبات و قرار) نمی‌رود. شاعر امیدوار است که معشوق به خانه‌ی او بیاید و گره از دلش بگشاید.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده‌ای است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.

بخش ۲۸ - صفت سرّاج

سرّاج کزو بود خروشم
باشد به کفش عنان هوشم

از دیدن آن نگار شیرین
چون مورچه پر برآورد زین

آن آیه ی صنع لایزالی
صد زین، به نگاه کرده خالی

او راست ز بسکه ناز و تمکین
هرگز نرود به خانه ی زین

مشکل که به خانه ی من آید
وین عقده ی من ز دل گشاید
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۷ - صفت شعربافان
گوهر بعدی:بخش ۲۹ - صفت کمانگر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.