هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از زیبایی ابروی معشوق و تأثیر آن بر خود سخن می‌گوید. او ابروی معشوق را به محراب تشبیه می‌کند و بیان می‌کند که هر کس در این محراب بخوابد، دچار عذاب و سوزش می‌شود.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عرفانی و تشبیهات پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند 'مست' و 'خراب' ممکن است نیاز به تفسیر و درک بیشتری داشته باشد که برای سنین بالاتر مناسب‌تر است.
رباعی شمارهٔ ۱۴
زان سوزد چشم تو زان ریزد آب
کاندر ابروت خفته بد مست و خراب
ابروی تو محراب و بسوزد به عذاب
هر مست که او بخسبد اندر محراب
کاندر ابروت خفته بد مست و خراب
ابروی تو محراب و بسوزد به عذاب
هر مست که او بخسبد اندر محراب
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
