۳۰۷ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۴۶

چون من به خودی نیامدم روز نخست
گر غم خورم از بهر شدن ناید چست

هر چند رهی اسیر در قبضهٔ توست
زین آمد و شد رضای تو باید جست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.