هوش مصنوعی:
این متن بیانگر عشق و علاقهی عمیق به معشوق است. شاعر از عقل و جان خود سخن میگوید که تحت تأثیر زیبایی و لطف معشوق قرار گرفتهاند و عمری را با عشق به او سپری میکنند.
رده سنی:
16 سال به بالا
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوانتر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.
رباعی شمارهٔ ۸۴
عقلی که ز لطف دیدهٔ جان پنداشت
بر دل صفت ترا به خوبی بنگاشت
جانی که همی با تو توان عمر گذاشت
عمری که دل از مهر تو بر نتوان داشت
بر دل صفت ترا به خوبی بنگاشت
جانی که همی با تو توان عمر گذاشت
عمری که دل از مهر تو بر نتوان داشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۸۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.