هوش مصنوعی: این متن بیانگر عشق و علاقه‌ی عمیق به معشوق است. شاعر از عقل و جان خود سخن می‌گوید که تحت تأثیر زیبایی و لطف معشوق قرار گرفته‌اند و عمری را با عشق به او سپری می‌کنند.
رده سنی: 16 سال به بالا این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

رباعی شمارهٔ ۸۴

عقلی که ز لطف دیدهٔ جان پنداشت
بر دل صفت ترا به خوبی بنگاشت

جانی که همی با تو توان عمر گذاشت
عمری که دل از مهر تو بر نتوان داشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۸۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.