هوش مصنوعی: شاعر از از دست دادن عشق و جوانی خود ابراز تاسف می‌کند و بیان می‌کند که حتی اگر عمر طولانی داشته باشد، دیگر فایده‌ای ندارد زیرا آنچه ارزشمند بود از دست رفته است.
رده سنی: 16 سال به بالا این متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. درک کامل این شعر نیاز به تجربه‌های عاطفی و بلوغ فکری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

رباعی شمارهٔ ۸۹

بویی که مرا ز وصل یار آمد رفت
و آن شاخ جوانی که به بار آمد رفت

گیرم که ازین پس بودم عمر دراز
چه سود ازو کانچه به کار آمد رفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۸۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.