رباعی شمارهٔ ۱۰۴

اندر همه عمر من بسی وقت صبوح
آمد بر من خیال آن راحت روح

پرسید ز من که چون شدی تو مجروح
گفتم ز وصال تو همین بود فتوح
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.