هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از احساسات عمیق خود درباره عشق و رنج ناشی از جدایی سخن می‌گوید. او در رویایی صبحگاهی، خیال معشوق را می‌بیند و از او می‌پرسد که چرا مجروح شده است. شاعر پاسخ می‌دهد که همین وصال معشوق، باعث فتوح (پیروزی) و در عین حال رنج او شده است.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۰۴

اندر همه عمر من بسی وقت صبوح
آمد بر من خیال آن راحت روح

پرسید ز من که چون شدی تو مجروح
گفتم ز وصال تو همین بود فتوح
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.