هوش مصنوعی: این متن بیانگر عشق و فداکاری عمیق شاعر به معشوق است. شاعر آرزو می‌کند که نور چشمانش خاک قدم‌های معشوق شود، آرامش قلبش در گرو موهای تاب‌خورده‌ی او باشد، و تمام رنج‌هایش ناشی از عشق به معشوق باشد. او حتی جان خود را فدای غم‌های معشوق می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیده‌ی شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۰۹

نور بصرم خاک قدمهای تو باد
آرام دلم زلف به خمهای تو باد

در عشق داد من ستمهای تو باد
جانی دارم فدای غمهای تو باد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.