هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و غم سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که هرچند گرد و غبار از دیوار محبوبش پاک می‌شود، اما اثر آن در چشمش باقی می‌ماند. همچنین، شاعر آرزو می‌کند که هر کس به محبوبش شاد نیست، شادی‌اش مباد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عاطفی و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و ادبیات کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۱۲

گردی که ز دیوار تو برباید باد
جز در چشمم از آن نشان نتوان داد

ای در غم تو طبع خردمندان شاد
هر کو به تو شاد نیست شادیش مباد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.