هوش مصنوعی: این متن شعری است که با استفاده از تصاویر طبیعی مانند سرو، پسته، سنبل و بنفشه، به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق می‌پردازد. شاعر با بیان ویژگی‌های معشوق، مانند قد بلند، موهای پیچیده و گفتار شیرین، احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین، از تشبیهات و استعاره‌های زیبا برای توصیف رابطه‌اش با معشوق استفاده می‌کند.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی و احساسات بیان‌شده در شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد.

شمارهٔ ۸

سرو، نازان شود ز رفتارش
پسته، شیرین شود ز گفتارش

شادی سنبل، بنفشه دمش
برخی پسته ی شکربارش

همه نقش است خط چون مورش
همه پیچ است زلف چون مارش

پیش گلزار روی و سرو قدش
سرو پست وی است و گلزارش

برصف عقل من شکست آورد
شکن طره ی زره وارش

گل مسکین چه کرد در حقش
که به هر لحظه می نهد خارش؟

کار دل همچو سایه بی نور اسن
تا لب فکند سایه بر کارش

حق به دست وی است، کی ماند
سایه با آفتاب دیدارش؟
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.