هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از غم هجران و دوری معشوق می‌نالد و با پرسش‌های مکرر «کجایی؟» به جستجوی او می‌پردازد. او با توصیف زیبایی‌های بهار و طبیعت، به فقدان معشوق اشاره می‌کند و اشتیاق خود را برای دیدار او بیان می‌دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عاشقانه و احساسی شعر برای درک و ارتباط نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۳

به جان آمدم بی‌تو، جانا کجایی؟
خبر ده چرا رفته‌ای یا کجایی؟

ز هرکس، روم پرسمت تا تو چونی
به هرجا روم بنگرم تا کجایی؟

بهار آمد و شادمان گشت از او دل
تو ای نوبهار دل ما کجایی؟

به باغ اندرون جلوه کردند گل را
ندیده جمالت دریغا کجایی؟

رخ گل شکفت و قد سرو شد خوش
تو ای گلرخ و سروبالا کجایی؟

منم با غم هجرت اینجا نشسته
تو رفته به سوی تماشا کجایی؟

شب و روز می گویم و می سرایم
نگارا کجایی؟ نگارا کجایی؟
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.