هوش مصنوعی: شاعر از دیدن معشوق از دور سخن می‌گوید که با لبخند و زیبایی‌اش او را مجذوب خود کرده است. معشوق با چهره‌ای مانند ماه و یاسمن، چنان زیباست که گویی از جنس ماه است و پنهان کردن چنین زیبایی غیرممکن است.
رده سنی: 15 سال به بالا این متن حاوی مفاهیم عاشقانه و زیبایی‌شناختی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و لذت‌بخش است. همچنین، زبان شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.

رباعی شمارهٔ ۱۳۰

از دور مرا بدید لب خندان کرد
و آن روی چو مه به یاسمین پنهان کرد

آن جان جهان کرشمهٔ خوبان کرد
ور نه به قصب ماه نهان نتوان کرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.