۳۰۵ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۳۳

چون چهرهٔ تو ز گریه باشد پر درد
زنهار به هیچ آبی آلوده مگرد

اندر ره عاشقی چنان باید مرد
کز دریا خشک آید از دوزخ سرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.