گر نیست به یاران ز وفا یار، مصاحب
غم نیست اگر نیست به اغیار، مصاحب

امروز مصاحب نبود یار به اغیار
کز عهد قدیمند گل و خار، مصاحب

اکنون ز منش عار بود آه کجا رفت
آن روز که بودیم من و یار، مصاحب

بیمار شدم صد ره و عیسی نفس من
یکبار نشد با من بیمار، مصاحب

بیزار شد از زاری من بلکه ز من هم
هر کس که دمی شد به من زار، مصاحب

کم لطف رفیق ار بتو باشد عجبی نیست
آن شوخ که دارد چو تو بسیار، مصاحب

«رفیق اصفهانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir