هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از قدرت و جذابیت عشق سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که هیچ چیز به پای عشق نمی‌رسد. او از مستی عشق، بی‌قراری دل، و بی‌توجهی به دنیای مادی در برابر جذبه‌های عشق صحبت می‌کند. همچنین، شاعر به زیبایی و افسانه‌های عشق اشاره می‌کند و بیان می‌کند که هیچ داستانی بهتر از داستان عشق وجود ندارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به‌کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه برای درک کامل دارند.

شمارهٔ ۲۵

طغیان چو کرد عشق به دل فکر خانه نیست
بلبل چو مست شد، به غم آشیانه نیست

آن مرغ را که غیر قفس آشیانه نیست
خوشتر ز آه و ناله به رود و ترانه نیست

جائی ز حسن و عشق فسون و فسانه نیست
کانجا فسانه من و تو در میانه نیست

بنمای خال و خط که پی صید مرغ دل
خوشتر ازین و بهتر از آن دام و دانه نیست

جز داستان عشق مخوان، کاهل درد را
زان خوبتر حکایت و زین به فسانه نیست

در بَر و بحر عشق منه بی دلیل پا
کانرا کناره ای نه واین را کرانه نیست

مستی بریز، خونم اگر می کشی مرا
کز بهر قتل من به ازاینت بهانه نیست

بر آستان تست نه تنها سر رفیق
سر نیست در جهان که براین آستانه نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.