هوش مصنوعی: شاعر در این متن از آرزوهای خود سخن می‌گوید، از جمله گشت‌وگذار در باغ و بوستان با دوستان، لذت بردن از می و میخانه، و دوری از حرف‌های مردم. او همچنین به عشق و آرزوهای جوانی اشاره می‌کند و از وضعیت یاران خود اظهار نارضایتی می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیمی مانند عشق، می‌نوشی، و نارضایتی‌های اجتماعی است که برای درک و ارتباط بهتر، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم ممکن است برای سنین پایین‌تر نامناسب یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۶۵

فصل گل شد، سیر باغ و بوستانم آرزوست
سیر باغ و بوستان با دوستانم آرزوست

الفت پیر کهن بانو جوان خوش دولتی است
پیرم و این دولت از بخت جوانم آرزوست

تا کنم فارغ ز حرف این و آن شرب مدام
خانه ی دربسته در کوی مغانم آرزوست

با می و میخانه، بی انصاف و کافر نعمتم
گر بگویم کوثر و باغ جنانم آرزوست

آرزوی رویش از دل کم نمی گردد مرا
گر دمی صد بار می بینم همانم آرزوست

چون ننالم زین تغابن من که با این نیم جان
یک جهان جان بهر آن جان جهانم آرزوست

دل فسرد از وضع یاران صفاهانم رفیق
چند روزی سیر آذربایجانم آرزوست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.