۹۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۲

هر کس به ره وفا نشیند
بر خاک سیه چو ما نشیند

ثابت قدم آنکه در ره عشق
بر خاک چو نقش پا نشیند

یک لحظه نشیند آنکه با تو
یک عمر ز خود جدا نشیند

در راه تو کی ز پا نشینم
صد خارم اگر به پا نشیند

از کثرت ناکسان به کویست
جا نیست کسی کجا نشیند

یک دم ز بر تو برنخیزد
بیگانه که آشنا نشیند

با من بنشین که نیست عیبی
از شاه که با گدا نشیند

تا هست رفیق مدعی، یار
کی با تو بمدعا نشیند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.