هوش مصنوعی: این شعر از لذت و ارزش همنشینی با معشوق و نوشیدن شراب در کنار او سخن می‌گوید. شاعر تأکید می‌کند که شراب و کباب در حضور معشوق، شیرین و گوارا می‌شوند و حتی زهر نیز در این همراهی به شهد تبدیل می‌شود. همچنین، اشاره‌ای به بیداری در روز محشر از مستی و لذت‌های گذرا دارد.
رده سنی: 18+ اشاره به مصرف شراب و مفاهیم عرفانی پیچیده که برای درک کامل نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۹۹

خوشا کسی که کباب و شراب با تو خورد
شراب با تو بنوشد کباب با تو خورد

شود به ذائقه چون شهد ناب شیرینش
اگر کسی به مثل زهر ناب با تو خورد

به روز محشر ز مستی مگر شود بیدار
شبی شراب کسی گر بخواب با تو خورد

تمام عمر خورد بی تو خون دل روزی
به عمر خویش هر آنکو شراب با تو خورد

شراب با تو خورد چند مدعی یارب
دگر محال نیابد که آب با تو خورد

تو آن نگار مسیحا دمی که می خواهد
مسیح از قدح آفتاب با تو خورد

ز هول روز حسابش بود رفیق چه باک
اگر شبی قدح بی حساب با تو خورد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.