۳۱۷ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۴۵

دشنام که از لب تو مهوش باشد
دری شمرم کش اصل از آتش باشد

نشگفت که دشنام تو دلکش باشد
کان باد که بر گل گذرد خوش باشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۴۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.