هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه به زیبایی‌های معشوق و تأثیر عمیق عشق بر شاعر می‌پردازد. شاعر از زیبایی‌های معشوق مانند لعل لب، خط و خال، و موی پریشان او سخن می‌گوید و بیان می‌کند که این زیبایی‌ها حال او را پریشان کرده است. همچنین، شاعر از قدرت عشق در تبدیل مشکلات به آسانی‌ها سخن می‌گوید و عشق را به عنوان یک نیروی متحول کننده توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی داشته باشد.

شمارهٔ ۱۲۲

لعل جانان یارب از جان ساختند
یا که جان از لعل جانان ساختند

مرده را جان می دهد لعلش مگر
لعل جان از آب حیوان ساختند

یارب این حور است مثل آدمی
یا پری را شکل انسان ساختند

زان خط و خال آه، کاحوال مرا
همچو زلف خود پریشان ساختند

ساختند آنان که روی و موی تو
صبح وصل و شام هجران ساختند

در دلم دادند جا عشق تو را
گنج در ویرانه پنهان ساختند

جامه ی صبر مرا دور از تو چاک
از گریبان تا بدامان ساختند

عشق را نازم گر آن بر من رفیق
هر چه مشکل بود آسان ساختند
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.