۹۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۷

از عشق تو در ملالتم کاش
این راز نهان نمی شدی فاش

با غیر جفا و صلح تا چند
با من تا کی ستیز و پرخاش

تا چشم بدان نبیندت روی
از دیده مردمان نهان باش

خجلت نکشید چون ز رویت
نقش تو چو می کشید نقاش؟

مشکل که به سر برند باهم
او محتشم و رفیق، اوباش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.