هوش مصنوعی: شاعر از عشق پنهانی خود می‌گوید و از آشکار شدن آن ابراز ناراحتی می‌کند. او از معشوق می‌خواهد که از دید دیگران پنهان بماند تا مورد حسادت قرار نگیرد. همچنین، شاعر به دشواری رابطه‌اش با معشوق اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم نیاز به درک بالاتری از روابط انسانی دارند.

شمارهٔ ۱۷۷

از عشق تو در ملالتم کاش
این راز نهان نمی شدی فاش

با غیر جفا و صلح تا چند
با من تا کی ستیز و پرخاش

تا چشم بدان نبیندت روی
از دیده مردمان نهان باش

خجلت نکشید چون ز رویت
نقش تو چو می کشید نقاش؟

مشکل که به سر برند باهم
او محتشم و رفیق، اوباش
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.