هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از نقاشی که بر روی نقش تو (احتمالاً معشوق) پرگار می‌اندازد و از او می‌خواهد که سجده‌کنندگان را به سوی خود جذب کند، سخن می‌گوید. پس از اتمام نقش، شاعر به خواندن آیه‌ای از قرآن («وان یکاد») و سوزاندن سپند (نوعی عود) اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم عمیق نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه ادبی دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۵۳

نقاش که بر نقش تو پرگار افگند
فرمود که تا سجده برندت یک چند

چون نقش تمام گشت ای سرو بلند
می‌خواند «وان یکاد» و می‌سوخت سپند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.