هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و وفاداری خود به معشوق سخن می‌گوید، اما از بی‌وفایی و جفای او نیز شکایت دارد. او با وجود تمام ناملایمات، همچنان به عشق و دعا برای معشوق ادامه می‌دهد و حتی به دوست معشوق نیز برای تسلی او توجه می‌کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی پیچیده است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند جفا و رنج عاشقانه نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۲۱۰

من دوستی به غیر برای تو می‌کنم
این کار را برای رضای تو می‌کنم

ترسم که حاصلی ندهد جز جفا برت
صبری که بر امید وفای تو می‌کنم

لابد چو مهر از تو نمی‌بینم و وفا
بی‌تابی‌ای که من ز قفای تو می‌کنم؟

سرخوش تو از سماع به بزم و من از برون
دل خوش به استماع صدای تو می‌کنم

دشنام می‌دهی و ندارم به خود گمان
جرمی به غیر اینکه دعای تو می‌کنم

دارد رفیق درد تو بهر تسلی‌اش
گاهی به او بگو که دوای تو می‌کنم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.