هوش مصنوعی: شاعر در این متن اعلام می‌کند که دل به کسی نمی‌سپارد و عشق و توجه خود را به دیگران نمی‌دهد. او از عشق و وفا سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که تنها به مهر و وفا پایبند است و به هیچ‌کس جز معشوق واقعی خود توجه نخواهد کرد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به‌کاررفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی دارد.

شمارهٔ ۲۱۴

بر آن سرم که دل به دلبری ندهم
به آنکه داده بگیرم بدیگری ندهم

کنم ز روی بتان منع چشم و دل هر دو
به ناز سنگدلی و ستمگری ندهم

دهم به خشک لبی جان و لذت لب خشک
به زمزمی نفروشم به کوثری ندهم

از آن شراب که اندر خم سفالین است
به گنج خانه ی جمشید ساغری ندهم

ز لاله و سمن این دل دمی که نگشاید
چسان به لاله عذار سمنبری ندهم

نهال گلشن عشقم رفیق غیر از مهر
شکوفه ای نکنم جز وفا بری ندهم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.