هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از ویژگی‌های ناپسند معشوق خود مانند بداخلاقی، بی‌وفایی و نازک‌طبعی شکایت می‌کند و با وجود زیبایی ظاهری معشوق، از نبود اخلاق نیکو و مروت در او ابراز ناراحتی می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و انتقاد از رفتارهای اخلاقی است که برای درک بهتر نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد.

شمارهٔ ۲۸۸

ای خوی بد ای دلبر بدخو که تو داری
نیکو نبود با رخ نیکو که تو داری

نه رنگ وفاداری و نه بوی مروت
حیف از گل رو ای گل خودرو که تو داری

طبع تو بسی نازک و خوی تو بسی تند
فریاد ازین طبع و از این خو که تو داری

نه روی تو دارد گل نه موی تو سنبل
دارد که چنین روی و چنین مو که تو داری

گفتی که وفادار و کرم پیشه ام آخر
آئین وفا رسم کرم کو که تو داری

رو یار دگر جوی دلا ز آن که جوی نیست
جویای وفا یار جفاجو که تو داری

غم نیست رفیق از غم او گر نشدی شاد
شادی تو کافیست غم او که تو داری
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.