هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از عشق و وفاداری سخن می‌گوید و بیان می‌کند که دلش تا زمانی که به وصال معشوق نرسد، شاد نخواهد شد. او همچنین از بی‌وفایی معشوق گلایه می‌کند و آرزو می‌کند که عهد و پیمان معشوق با او محکم و پایدار بماند.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عاطفی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر از مفاهیم شعری و ادبیات کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
رباعی شمارهٔ ۱۷۵
ترسم که دل از وصل تو خرم نشود
تا کار تو چون زلف تو درهم نشود
با من به وفا عهد تو محکم نشود
تا باد نکویی ز سرت کم نشود
تا کار تو چون زلف تو درهم نشود
با من به وفا عهد تو محکم نشود
تا باد نکویی ز سرت کم نشود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
