هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از احساس خواری و ذلت خود در برابر معشوق سخن می‌گوید. او خود را مانند خاکی بر راه معشوق می‌داند که از عزت و احترام گذشته افتاده و به گدایی تبدیل شده است. همچنین اشاره می‌کند که عشق و بندگی به معشوق، او را از مقام و منزلت شهریاری دور کرده است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل احساسات شاعر و ظرافت‌های ادبی متن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.
شمارهٔ ۴۱
افتادکجا سوی گدائی نگهش
کز دولت بندگی نیاورد شهش
چون سرمه به چشم مردمم ساخت عزیز
تا خوار شدم چو خاک برخاک رهش
کز دولت بندگی نیاورد شهش
چون سرمه به چشم مردمم ساخت عزیز
تا خوار شدم چو خاک برخاک رهش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
