هوش مصنوعی: شاعر از فراق یار خود گریه می‌کند و از باران به عنوان نمادی از غم و اندوه یاد می‌کند. او از یاران می‌خواهد که او را به خاطر گریه‌هایش سرزنش نکنند، چرا که گریه مانند باران باعث شکوفایی می‌شود.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۹

چون چشم من از فراق بینی باران
زنهار ملامتم مکن چون یاران

برگریه ام ار خنده ات آید نه شگفت
رسم است که باغ بشکفد از باران
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.