هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و انتظار سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که معشوق به او توجه کند و حتی برای یک شب به دیدارش بیاید. او از بی‌توجهی معشوق شکایت دارد و امیدوار است که روزی مورد لطف او قرار گیرد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی در شعر وجود دارد که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، درک ظرافت‌های ادبی و عاطفی شعر نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۰

سازی اگرم به سینه مأوا چه شود
در دیده ی روشنم کنی جا چه شود

هر روز به خاک کوچه ها می گذری
یک شب به سر من ار نهی پا چه شود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.