هوش مصنوعی: معشوقه‌ی شاعر، مانند شمع، قلب او را با آتش عشق خود سوزاند و باعث زردی چهره‌اش شد. او تا روز به سوختن ادامه داد، اما در نهایت معشوقه‌اش او را تنها گذاشت.
رده سنی: 16 سال به بالا این متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد.

رباعی شمارهٔ ۲۳۳

معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع
بر رویم زرد گل بسی کاشت چو شمع

تا روز به یک سوختنم داشت چو شمع
پس خیره مرا ز دور بگذاشت چو شمع
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
# عشق # غم و اندوه
۳۷۴ حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۳۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.