هوش مصنوعی: این متن شعری است که به ستایش و توصیف فردی پاک‌دامن و وفادار می‌پردازد که با اخلاص، صفا، و ایمان به خداوند به بهشت رفته است. او از تعلقات دنیوی دوری کرده و با تکیه بر فضایل اخلاقی مانند رضا، رحم، و وفا به مقام والایی رسیده است. همچنین، اشاره‌ای به کربلا و حاجی شدن از نینوا دارد که ممکن است به امام حسین (ع) اشاره داشته باشد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی عمیق است که درک آن نیاز به شناخت قبلی از اصطلاحات دینی و عرفانی دارد. همچنین، برخی اشارات تاریخی و تمثیلی ممکن است برای کودکان نامفهوم باشد.

۲۰- تاریخ وفات پیر جوان بخت مرحوم مبرور میرزا عبدالحسین طاب ثراه

پیر پاکیزه رای پاک ضمیر
فخر اهل وفا به جنت رفت

عقل پیرش چو بود و بخت جوان
باخلوص و صفا به جنت رفت

چنگ در ذیل اولیا زد و زود
همچو اهل ولا به جنت رفت

روی بیگانه سان ز خود برتافت
با خدای آشنا به جنت رفت

دست در زد به حبل حق ستوار
به دو پای رضا به جنت رفت

مملو از حق تهی ز هر باطل
خالی از ماجرا به جنت رفت

به تبرا شد از جهنم دور
با ولای خدا به جنت رفت

هوس هشت کاخ مینو داشت
زین سپنجی سرا به جنت رفت

در سعادت بس این دلیل او را
که خود از کربلا به جنت رفت

رفت همراهش از جهان گویی
مهر و صدق و صفا به جنت رفت

تا نهان کرده روی پنداری
رحم و رفق و رضا به جنت رفت

کاشت در سینه حب و وفاق
پاکدل بی ریا به جنت رفت

با صفائی رضای وی روزی
گفت کی پیر ما به جنت رفت

راست با آنکه خود نگردانیم
بازگو کز کجا به جنت رفت

پی تاریخ در جوابش گفت
حاجی از نینوا به جنت رفت

۱۲۸۲ق
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:۱۹- تاریخ بنای بالاخانه و برج بهجت
گوهر بعدی:۲۲- تاریخ تولد اسدالله منتخب السادات
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.