هوش مصنوعی:
متن بالا شعری است که در آن شاعر از فضل و عنایت خداوند سخن می‌گوید و به ستایش خلفی فرخ و افضل از خورشید می‌پردازد. همچنین، از عناصر طبیعی مانند آب، خاک، آتش و باد یاد می‌کند و به رابطه شاگرد و استادی اشاره دارد. در پایان، شاعر از فصاحت و بلاغت سخن می‌گوید و از چشم بد دوری می‌جوید.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و مذهبی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
۳۸- تاریخ ولادت میرزا فتح الله کیوان نوادهٔ شاعر
خلفی فرخ افضل از خورشید
دوش فضل خدا به کیوان داد
باد حرز وی آن چهار ملک
ز آفت آب و خاک و آتش و باد
گفتمش بر نگار مولودی
بو پس از ما کنند یاران یاد
گفت پیش تو من کیم شاگرد
خود مر این مر را توئی استاد
هر چه باشد درستش آری زود
هر چه گوئی بگو چه کم چه زیاد
گفتم اول ز جمع پای حسود
نفی فرما که چشم بد نرساد
سالمه پس بگو عطاردیم
از سپهر فصاحت اینک زاد
دوش فضل خدا به کیوان داد
باد حرز وی آن چهار ملک
ز آفت آب و خاک و آتش و باد
گفتمش بر نگار مولودی
بو پس از ما کنند یاران یاد
گفت پیش تو من کیم شاگرد
خود مر این مر را توئی استاد
هر چه باشد درستش آری زود
هر چه گوئی بگو چه کم چه زیاد
گفتم اول ز جمع پای حسود
نفی فرما که چشم بد نرساد
سالمه پس بگو عطاردیم
از سپهر فصاحت اینک زاد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:۳۷- دوش در واقعه سلطان زمان فخر زمن
گوهر بعدی:۳۹- تاریخ ولادت دختر حاجی محمد خوری
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
