هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف یک مجلس و حال و هوای آن می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌های مختلف، فضایی روح‌نواز و بهشتی را ترسیم می‌کند. در بخش‌هایی از شعر، اشاراتی به مفاهیمی مانند عشق، شراب، و زیبایی‌های دنیوی شده است. همچنین، در پاسخ به شاعر اصلی، ابیاتی آورده شده که در آن از مفاهیمی مانند فروتنی، ناپایداری دنیا، و ارزش‌های معنوی سخن به میان آمده است.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار خواهد بود. همچنین، برخی از ابیات به موضوعاتی مانند شراب و مستی اشاره دارند که ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۷ - کمال خجندی فرماید

این چه مجلس چه بهشت این چه مقامست اینجا
عمر باقی رخ ساقی لب جامست اینجا
در جواب او

این چه خرگه چه تتق این چه خیامست اینجا
چترمه رایت خور ظل غمامست اینجا

قلمی گرچه بود خواجه ابیاریها
همچو لالائی بیقدر غلامست اینجا

زیر و بالا نبود مجلس الباس مرا
کفش و دستار ندانند کدامست اینجا

جامها سر بسر از داغ اتو سوخته دل
جز نپرداخته کرباس که خامست اینجا

در صف رخت بدستار دمشقی بنگر
گرز دین باف ابی تاج؟ بنامست اینجا

ارمک و صوف درین دارنپوشم کوئی
که بمن چون نخ زربفت حرامست اینجا

قاری این خرگه والا که تو در شعر زدی
چشمه ماه نگویند تمامست اینجا
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶ - وله شیرازیه ولکن یلزمها التصحیح
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸ - خواجه حافظ فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.