هوش مصنوعی: این شعر عرفانی و تمثیلی از عشق و سلوک معنوی سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویری مانند عنقا، پرندگان، پارچه‌ها و دوختن، به بیان مفاهیم بلندپروازی، عشق الهی، ریاضت و رسیدن به حقیقت می‌پردازد. در نهایت، اشاره‌ای به پذیرش سادگی و دوری از تجملات دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و تمثیلی است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۲۷ - سلمان ساوجی فرماید

هر دل که در هوای جمالش مجال یافت
عنقای همتش دو جهان زیر بال یافت
در جواب او

بر چتر مرغ قبه زر تا مجال یافت
قاف قطیفه شهپر او زیر بال یافت

خوش وقت آن سجیف که او بر کنار رخت
با حرب و شرب و اطلس و صوف اتصال یافت

میکرد سرکشی ببرک شده زان جهت
خود را سیه گلیم و پراکنده حال یافت

تا گشت خاک مقدم زیلوچه بوریا
ای بس که در طریق نمد گوشمال یافت

سوزن بدرز روسی و والا و بیت کرد؟
عمری بسر دوید و بآخر محال یافت

در گلستان شمیم کلی و جگن دلم
در جیب و آستین صبا و شمال یافت

هر جامه بود لایق چیزی بدوختن
کتان بدرز بخیه وکاسر شلال یافت

(قاری) که خو بجبه کرباس خود گرفت
از صوف عاریت طلبیدن ملال یافت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶ - شیخ سعدی فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸ - خواجه حافظ فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.