هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان مفاهیم عرفانی و اخلاقی می‌پردازد. در آن از تشبیهات و استعاره‌های مختلفی مانند خورشید، چتر، بازار، و صوف استفاده شده است تا به مفاهیمی مانند عقل، شهود، و تقوا اشاره کند. شاعر از زبان رمزآلود و پر از ایهام بهره می‌برد تا خواننده را به تفکر وادارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و زبانی پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات و استعاره‌ها نیاز به دانش ادبی و عرفانی پایه دارد.

شمارهٔ ۴۱ - خواجه صدر الدین جوهری فرماید

دعوی حسن برخسار تومه کرد نکرد
با رخت کس سوی خورشید نگه کرد نکرد
در جواب او

نسبت چتر شهی عقل بمه کرد نکرد
دیده زان سایه بخورشید نگه کرد نکرد

چهره شاهد والا بجز از مشک و غداد
هیچکس بر سر بازار سیه کرد نکرد

صوف بنگر که سجیف قدک و بر تنگست
شاه پیوند بامثال سپه کرد نکرد

بجز از بید در ایام گل ایخواجه کسی
کار موئینه و پشمینه تبه کرد نکرد

شیب جامه بسر خود عوض دستاری
کس نبست ارکه ببست است گنه کرد نکرد

در مقامات عمایم که دو صد اسرار است
غیر مسواک درو آمده ره کرد نکرد

آن قواره که برآید زگریبان قاری
شاعری غیر تو تشبیه بمه کرد نکرد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰ - مولانا ظهیر الدین فاریابی فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲ - خواجه حافظ فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.