هوش مصنوعی:
متن بالا از ابیاتی تشکیل شده که به توصیف صحنه‌های مختلف و نمادین می‌پردازد. در این ابیات، از عناصری مانند شب، زلف، شانه، طبل، برق، شعله، تخت صندلی، و تیر سوزن استفاده شده است. این تصاویر اغلب به صورت استعاری و نمادین به کار رفته‌اند و فضایی پر از ابهام و خیال‌انگیز ایجاد کرده‌اند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم نمادین و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر به کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی برای تفسیر دارند.
شمارهٔ ۴۰ - مولانا ظهیر الدین فاریابی فرماید
دوش چون زلف شب بشانه زدند
رقم کفر بر زمانه زدند
در تتبع او
ریشه شده را بشانه زدند
رقم کفر بر زمانه زدند
نوبت جامه خواب را بسحر
طبل بالش زنان بخانه زدند
برق والا و شعله خسقی
از ته جامها زبانه زدند
بغچه را تخت صندلی دادند
پرده را سر بر آستانه زدند
چارقب را بپادشاهی رخت
کوس اقلیم پنجگانه زدند
نقش آماج داشت کمسان دوز
تیر سوزن بر آن نشانه زدند
قاری از بهر دفع سرما باز
ریش موئینها بشانه زدند
رقم کفر بر زمانه زدند
در تتبع او
ریشه شده را بشانه زدند
رقم کفر بر زمانه زدند
نوبت جامه خواب را بسحر
طبل بالش زنان بخانه زدند
برق والا و شعله خسقی
از ته جامها زبانه زدند
بغچه را تخت صندلی دادند
پرده را سر بر آستانه زدند
چارقب را بپادشاهی رخت
کوس اقلیم پنجگانه زدند
نقش آماج داشت کمسان دوز
تیر سوزن بر آن نشانه زدند
قاری از بهر دفع سرما باز
ریش موئینها بشانه زدند
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹ - خواجه حافظ فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱ - خواجه صدر الدین جوهری فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
