هوش مصنوعی: این متن شعری است که از طبیعت و تغییرات فصلی الهام گرفته‌است. باد می‌وزد و بوی عنبر می‌آورد، درختان بادام و شکوفه‌ها سر برمی‌آورند و صحنه‌ای زیبا از بهار را به تصویر می‌کشد. همچنین، اشاراتی به زیبایی‌های طبیعت مانند گوهرها، پارچه‌های نفیس و حیوانات مانند سمور و سنجاب دارد.
رده سنی: 12+ متن دارای مفاهیم شاعرانه و تصاویر طبیعت‌گرایانه است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و لذت‌بخش خواهد بود. همچنین، استفاده از واژگان ادبی و استعاره‌ها ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.

شمارهٔ ۵۹ - شیخ سعدی فرماید

باد آمد و بوی عنبر آورد
بادام و شکوفه بر سرآورد
در جواب او

تن چون زلحاف سر برآورد
کوته جبه زود در بر آورد

شد غرقه بجیب خویشتن حبر
و زبحر ز دگمه گوهر آورد

شاخی است چه طرفه چار قبش
گو در بر سیم و زر برآورد

زان جیب که عنبرینه با اوست
باد آمد و بوی عنبر آورد

از فارس متاع برد تا جز
وزیزد قماش دیگر آورد

قاری قلمی که بهر تحریر
در مدحت موینه در آورد

از موی سمور بست وسنجاب
مدنیز ز قندسش بر آورد
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸ - مولانا جمال الدین فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰ - خواجه حافظ فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.