هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عارفانه است که در آن شاعر از بازگشت دل به سوی خود و رسیدن آرامش سخن می‌گوید. همچنین، در بخش‌هایی از شعر به توصیف زیبایی‌ها و ظرافت‌های طبیعت و زندگی پرداخته شده است. در انتها، شاعر از رسیدن مژده‌ها و تغییرات فصلی مانند عید و سرمای زمستان یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و تشبیهات نیاز به درک ادبی بالاتری دارند.

شمارهٔ ۵۸ - مولانا جمال الدین فرماید

مژده ای آرام دل کآرام جانها میرسد
دل که از ما رفته بود اکنون بما وامیرسد
در جواب او

در برش برقد همه رختی ببالا میرسد
جز سقرلاط بهمت کان بپهنا میرسد

اطلس والا جناب نازک گلروی را
هر زمان خاری زسوزن بیمحابا میرسد

گوتهی را هجو کردم کز چنین آرایشی
گر بیفتد جامه او را ببالا میرسد

دلبر رعنا چو گیرد شاهد کمخا ببر
میبرد از راستی این را و آنرا میرسد

عید آمد وزکلاه و کفش نوایعاریان
مژده پوشش بجمعی بی سر و پا میرسد

از کوک باید چپر وزپوستین بره سپر
ناوک سرمای قومی کآن بتنها میرسد

کاه کز کردن قماش از هر دو سر در البسه
صیت شعر قاری از اقصا باقصا میرسد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷ - شیخ سعدی فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹ - شیخ سعدی فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.