هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعات مختلفی از جمله نگاه ارزشمند به خاک (کیمیاگری)، معامله با آشنا، رهایی از گره‌های زندگی، دردهای پنهان، و حکایت‌های دل‌نشین می‌پردازد. همچنین به رفتار شاهان با گداها و ارزش‌های اخلاقی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۶۱ - مولانا حافظ فرماید

آنانکه خاکرا بنظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشی چشمی بما کنند
در جواب او

دستار هر دو روز همان به که وا کنند
چندین گره بعقد شاید رها کنند

رختی که میخری بستان زود ز آشنا
اهل نظر معامله با آشنا کنند

تشریفها ببقچه و محفل پر از غریو
تا آنزمان که پرده بر افتد چها کنند

حیران گویهای زر جیب سفله اند
آنانکه خاکرا بنظر کیمیا کنند

چون مخفی است انچه درین جیب اطلس است
هر کس حکایتی بتصور چرا کنند

جامه بران چو وصله زعین البقر برند
آیا بود که گوشه چشمی بما کنند

دردی ز زخم جامه که بر تن رسیده است
زابیاری طبیبیش آخر دوا کنند

چون خرقه را زوصل عصائی گزیر نیست
آن به که کار خرقه رها باعصا کنند

مدح قماش قلب هم از تاجران شنو
صاحبدلان حکایت دل خوش ادا کنند

قاری چه شد بشال سقرلاط اگر بدید
شاهان که التفات بحال گدا کنند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰ - خواجه حافظ فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲ - مولانای رومی فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.