هوش مصنوعی: این متن به صورت تمثیلی به ناآگاهی برخی افراد از حقایق و ارزش‌های واقعی می‌پردازد. با استفاده از تصاویری مانند مردگان، کلاغان، سلطانان غم، و نمدسازان، شاعر بیان می‌کند که کسانی که درک درستی از حقیقت ندارند، نمی‌توانند ارزش واقعی چیزها را بدانند. همچنین تأکید دارد که معانی عمیق را تنها کسانی درک می‌کنند که شایستگی فهم آن را دارند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۶۲ - مولانای رومی فرماید

نگارا مردگان از جان چه دانند
کلاغان قدر تابستان چه دانند
در جواب او
(بیت اول جاافتاده یا ناخواناست)

نیفتد جمله با احوال پرده
که سلطانان غم دربان چه دانند

بصوف زاغکی کم زروسی
کلاغان قدر تابستان چه دانند

بچکمه گرچه کوها پا در آرند
طریق سیر این میدان چه دانند

چو نشناسند پا را ز آستین هم
رموز پاچه تنبان چه دانند

نمدسازان که پشمینه فروشند
بهای روسی و کتان چه دانند

بپوش این دلق معنی قاری از خلق
که خلقان سر این خلقان ندانند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۱ - مولانا حافظ فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۳ - شیخ سعدی فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.