هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از عبور فردی با بوی خوش عبیر و جذابیت‌های ظاهری و باطنی او سخن می‌گوید. همچنین، شاعر از عجایب زندگی و کارهای پیچیده مانند کارخانهٔ حلاجی و مسائل فلسفی مانند گذر زمان و تغییر حالات انسانی (جوانی و پیری) یاد می‌کند. در ادامه، شاعر به مسائل معنوی و عرفانی نیز اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات و استعارات موجود در متن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد.

شمارهٔ ۷۱ - شیخ سعدی فرماید

که برگذشت که بوی عبیر می‌آید
که می‌رود که چنین دلپذیر می‌آید
در جواب او

ز جیب تافته بوی عبیر می‌آید
سجیف دامن او دل‌پذیر می‌آید

به ره گذشت یکی بقچه در بغل گفتم
که برگذشت که بوی عبیر می‌آید؟

چو شیب جامه والا کجاست منظوری
که پیش اهل نظر بی‌نظیر می‌آید

عجیب مانده‌ام از کارخانهٔ حلاج
جوان همی‌رود آنجا و پیر می‌آید

چنان همی‌سپرم راه نرم‌دست چو گز
که خار منزل سوزن حریر می‌آید

ز تیر گز ز قبا چشم بر نخواهم دوخت
وگر معاینه بینم که تیر می‌آید

ز اطلس فلک ار زان که خلعتی دوزی
به قد معنی قاری قصیر می‌آید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۰ - سلمان ساوجی فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۲ - خواجه عماد فقیه فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.