هوش مصنوعی: این متن شعری است که با تصاویر و استعاره‌های زیبا، صحنه‌هایی از بزم و طبیعت را توصیف می‌کند. در آن از عناصری مانند پیاله، لاله، گل، شراب، و مناظر طبیعی استفاده شده است. همچنین اشاره‌هایی به خواب و تعبیر آن وجود دارد. شعر دارای فضایی عاشقانه و تغزلی است و از اصطلاحات و تصاویر کلاسیک ادبیات فارسی بهره می‌برد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم و استعاره‌هایی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین برخی از واژه‌ها و تصاویر مانند شراب و بزم ممکن است نیاز به درک ادبی بالاتری داشته باشند. این رده‌بندی سنی مناسب برای افرادی است که با ادبیات کلاسیک فارسی آشنایی نسبی دارند.

شمارهٔ ۷۳ - خواجه حافظ فرماید

دیدم بخواب خوش که بدستم پیاله بود
تعبیر رفت کار بدولت حواله بود
در جواب او

والا بباغ رخت بدیدیم و لاله بود
بر جیب دکمهای درش همچو ژاله بود

آن جرم آل و لالی و گلگون بشاهدی
صد بار به زرنک گل و روی لاله بود

در بزم رخت می همه از رنک قرمزی
و زکله کلاه مغرق پیاله بود

دیدم بپرده شاهد والا که تافته
بر رویش از شرابه مشکین کلاله بود

اطلس عروس میشد و داماد کشته صوف
زابیاری و حریر خطیشان قباله بود

زیر کلاه بود خوش آنیده کله پوش
مانند ماه بدرو زهش همچو هاله بود

تشریفی رسید پس از شش مهم زغیب
و آن خود بقد جامه طفلی سه ساله بود

قاری بخواب دید سقرلاط یکشبی
تعبیر رفت چکمه و ماشا حواله بود
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۲ - خواجه عماد فقیه فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۴ - مولانا کمال الدین کاتبی فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.