آنک آستین نموده و دامان فراخ و تنگ
پیراهن از وی آمد و تنبان فراخ تنگ

بزاز رخت تا تو نرنجی ز بیش و کم
برتنگ را گشوده و کتان فراخ و تنگ

چون دست همتم بود آجیده نیمچه
عرض نکتدهاش پریشان فراخ و تنگ

سرهای خلق چونکه بود کوچک و بزرگ
خیاط نیز کرد گریبان فراخ و تنگ

گاهی گشادگی بودت گه گرفتگی
داری قباچه و فرجی زان فراخ و تنگ

کوهای خلق بسته و نابسته زانکه هست
چون حلقهای خرده فروشان فراخ و تنگ

قاری چراست جامه روزو لباس شب
چون رخت غنچه و کل بستان فراخ و تنگ