هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌ها و ظرافت‌های پوشش و لباس می‌پردازد. شاعر با استفاده از تشبیهات و استعاره‌های زیبا، جزئیات لباس‌ها، رنگ‌ها و تزئینات را به تصویر می‌کشد. او از عناصری مانند تار قرمز، پوستین، اطلس گلگون و دگمه‌های درخشان یاد می‌کند و زیبایی آن‌ها را با طبیعت و عناصر دیگر مقایسه می‌کند.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عمیق و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها برای کودکان دشوار است. همچنین، واژگان و ترکیبات به کار رفته در شعر ممکن است برای گروه سنی پایین نامأنوس باشد.

شمارهٔ ۹۳ - اوحدی فرماید

ای پیکر خجسته چه نامی فدیت لک
دیگر سیاه چرده ندیدم بدین نمک
در جواب او

دیدم کتان کهنه و گفتم فدیت لک
ارزد برم هنوز وصالت هزار لک

زان خار سوزنم عجب آمد که دوختند
از تار قرمزی بعذار کتان کلک

سرمای سرد اگر ندهد دست پوستین
هستیم پشت گرم زپشمینه و برک

کمخای خانبالغی و شرب زرفشان
هر کس که دید نقش پری خواند یا ملک

رخت بنفش و دگمه مثال درست و لعل
وان چشم بندو کرده مغرق زرو محک

چادر به تا شوال حجت هر دو بزشت
وی مجمره مکی از زر دامنت کلک؟

باید بپوستین بره در ساخت یا کول
نتوان کشیده چونکه ببر قاقم و قدک

در جامه دان اطلس گلگون نگر که او
مانند آفتاب همی تابد از فلک

قاری به جمع اقمشه نیکو معرفی است
گو نام‌های این همه گفتست یک به یک
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۲ - و من خیالاته الخاصه رحمه الله
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۴ - مولانا همام تبریزی فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.