ببالا در شوی وآنجا نیابی
در جواب آن
زمیخک رونق کمخا نیابی
بخسقی قیمت والا نیابی
مجوی از آستر روئی بجامه
تو خود از کا سر دیبا نیابی
بدستارست اسراری نهانی
که آن در گنبد خضرا نیابی
نگردد حاصلت پیراهن بر
سر رشته زپنبه تا نیابی
قبا و گیوه و دستار اصلست
بجز مسواک فرع اینجا نیابی
زکوة مهر در اجناس ما نیست
درین کرباس ها تمغا نیابی
خطی کان خوانی از مخفی قاری
ز رومی باف مولانا نیابی
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
زکوه مهر در اجناس ما نیست
درین کرباسها تمعنا نیابی
فکرکنم تمعنا به غلط اینجا نوشته شده و باید معنا باشد
گوهرین:
با سلام و احترام. با تشکر از توجه شما.
کلمه درست در اینجا "تمغا" است.
که در فرهنگ دهخدا به شکل زیر توضیح داده شده است:
بمعنی مهری که بعد گرفتن باج بر اجناس تجار زنند. (غیاث اللغات ). مهری از چوب [ پس از ] ضبط باج بر اجناس ... زنند و در ملحقات مهری که بر روی انبار غله و امثال آن زنند. (آنندراج ). مهری که پس از گرفتن باج بر اجناس زنند و مهر چوبی که بدان بر در انبار غله و جز آن نشان کنند. (ناظم الاطباء). کلمه ٔ مغولی بمعنی مهر است که بر فرامین و احکام می نهاده اند و آن تمغا و قره تمغا و آلتون تمغا به اختلاف رنگی که اثر مهر داشته است . رجوع به این کلمات شود. مهر که بر چوب کنده باشند برای انبار و جز آن . چوبی است کنده که انبارها را بدان مهر کنند و عرب آن را رسم گویند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و آن را (چای را) به آسیا خرد کنند مانند حنا و با آرد نیز پزند و در کاغذها پیچند و مهر بر آن زنند جهت تمغا تا هیچکس بی تمغا نفروشد که او گناهکار است و همچنان با کاغذ به ولایتها برند. (فلاحتنامه ).
