هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به توصیف وضعیت اجتماعی و اقتصادی افراد مختلف در جامعه می‌پردازد. در آن از مفاهیمی مانند فقر، ثروت، رنج و دردهای کهن، و همچنین رفتارهای ناپسند مانند دزدی و خشم استفاده شده است. شاعر با زبانی نمادین و گاه طنزآمیز، شرایط زندگی افراد را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم پیچیده و نمادین است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار خواهد بود. همچنین، برخی از مضامین مانند دزدی و مرگ ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد. بنابراین، این متن برای مخاطبان بالای 16 سال که توانایی درک مفاهیم عمیق اجتماعی و اخلاقی را دارند، مناسب است.
شمارهٔ ۶
فارغی ای جیب اطلس کز برت کیف عبیر
ناکه انگیز دغباری چون زمیدان گرد کرد
ار خشم رخت زنان میبرد در تالان مغل
و ز سر غیرت نظر در بقچه اش میکرد کرد
هر توانگر کوشکم بگزید بر سنجاب دی
چون بمرد آن پنبه دزد پاچه در نامرد مرد
جبه از پنبه و صوف و سقرلاط و برک
هر که دارد در زمستان جان ز دست برد
دل زرخت زخم خورده داشت خود دردی کهن
در لباسم باز روغن ریخت با آن درد درد
ناکه انگیز دغباری چون زمیدان گرد کرد
ار خشم رخت زنان میبرد در تالان مغل
و ز سر غیرت نظر در بقچه اش میکرد کرد
هر توانگر کوشکم بگزید بر سنجاب دی
چون بمرد آن پنبه دزد پاچه در نامرد مرد
جبه از پنبه و صوف و سقرلاط و برک
هر که دارد در زمستان جان ز دست برد
دل زرخت زخم خورده داشت خود دردی کهن
در لباسم باز روغن ریخت با آن درد درد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
