هوش مصنوعی: شاعر در این متن از قناعت و بی‌نیازی از دیگران سخن می‌گوید و ترجیح می‌دهد به جای تحمل منت مردم، با کمترین امکانات زندگی کند. او همچنین به بی‌فایده بودن فضل و دانش در نزد افراد نادان اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۶

بفکر اطعمه و البسه من و بسحاق
(بنان خشک قناعت کنیم و جامه دلق)

نبرده فضله معنی زکیس و کاسه کس
(که بار منت خود به که بار منت خلق)
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.