هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن سخن از شخصی است که به دنبال تخفیف و کاهش روزی خود است و در عین حال به دنبال جایگاه بالاتری می‌گردد. شاعر با زبان حال بیان می‌کند که هر کس که با افراد ضعیف‌تر خود بستیزد، مانند کسی است که هرگز برنخواهد خاست. این شعر هشداری است درباره عواقب ستیز با زیردستان و تکبر.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم اخلاقی و اجتماعی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند از این پیام‌های اخلاقی بهره‌مند شوند.
شمارهٔ ۱
بسر تخفیفه روزی بدستار
سری میجست و بالائی زپندار
زنا که طیلسان بروی بر آشفت
لسان حال را بگشوده میگفت
(هر آن مهتر که با کهتر ستیزد)
(چنان افتد که هرگز برنخیزد)
سری میجست و بالائی زپندار
زنا که طیلسان بروی بر آشفت
لسان حال را بگشوده میگفت
(هر آن مهتر که با کهتر ستیزد)
(چنان افتد که هرگز برنخیزد)
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
