هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از شستن لباس‌های کهنه و رها کردن سخنان بی‌اهمیت سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که این کار بهتر از بافتن پارچه‌های ناپخته است. این متن می‌تواند نمادی از رها کردن افکار و عادات قدیمی و حرکت به سوی پختگی و تجربه‌های جدید باشد.
رده سنی:
14+
این متن دارای مفاهیم تمثیلی و استعاری است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و تجربه نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند پیام‌های نهفته در آن را درک کنند.
شمارهٔ ۲
در البسه رانده ام سخن را
شسته همه جامه کهن را
(گازر که بکار خود تمامست)
(بهتر زنسیج باف خامست)
شسته همه جامه کهن را
(گازر که بکار خود تمامست)
(بهتر زنسیج باف خامست)
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
