هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و درد ناشی از آن سخن می‌گوید. او خود را مانند شمعی توصیف می‌کند که در آتش عشق می‌سوزد و از درد آن رنج می‌برد. عشق او را به آتش می‌کشاند و او همچون خاکستر از این آتش برمی‌خیزد.
رده سنی: نوجوانان و بزرگسالان متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند آتش و شمع نیاز به درک بالاتری از مفاهیم ادبی و احساسی دارد.

رباعی شمارهٔ ۲۶۵

در خوابگه از دل شب آتش بیزم
چون خاکستر به روز ز آتش خیزم

هر گه که کند عشق تو آتش تیزم
چون شمع ز درد بر سر آتش ریزم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
# احساسات # عشق
۳۵۷ حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۶۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.